آقای سعید افشار رئیس وبنیانگذار هاپکیدو وGHF

خانم افشار نایب رئیس

مصطفی بامشاد مسئول هماهنگی استان ونماینده قزوین 

خانم مالمیر نماینده قزوین ومسئول روابط عمومی

..

.

استاد افشار

تناسب و توازن , هماهنگی : HAP قدرت و یا انرژی : K راه و روش : Do هاپکیدو از مبدا یک هنر رزمی کره ایست . هاپکیدو به معنی راه هماهنگی قدرت درونی است , هاپکیدو یک هنر رزمی کامل و دارای فنون چشمگیر و پویا می باشد . آنها دارای دو نوع روش سخت و نرم هستند فنون انحرافی و پرتاب کردن و بر زمین زدن حریف – قفل مفصل , شکستن از شاهکارهای این هنر است . هاپکیدو مرکب از دو هنر رزمی کره (یول سول) و پیوستن هنر رزمی ژاپنی معروف به (تای کیون) دایتوریو آی کی جوجیتسو و هر کدام یک مهارت در ضربات پای سنتی و قدیمی مرسوم در طی سه دوره پادشاهی هستند . آغاز هاپکیدو در کره همراه با مذاهب بود , فنون در ابتدا فقط با دست بود بجز راهبه های بلند مرتبه و دیگر کارمندان عالی رتبه سلطنتی برای امنیت شخصی , بسیاری از مردم کاملاً ماهر نبودند جز اندکی از قدیمیها . اواخر هاپکیدو راه کنترل بوسیله پدر هاپکیدو یونگ سول چوی (1986-1904) استارت خورد , سپس ایشان آغاز کردند تحقیق و مطالعه را از سن 9 سالگی , او دارای شیوه ژاپنی (دایتوریو آی کی جوجیتسو) ,استاد بزرگ (تاکی داسوکاکو) چهل سال استاد در هنر دفاع شخصی بود , در این راستا , یوشیبا و موریسی بنیانگذار آیکیدو شاگردان این استاد بزرگ بودند . بعد از مدتها (چوئی) به کره بازگشت البته بعد از مردن (تاکی دا) و مطالعات خود را آغاز کرد بر روی هنر کره ای و هاپکیدو را نقش داد . بعد از او شاگرد ارشدش (جی هان جی ) مطالعات استاد را ادامه داد و هاپکیدو را در کره در سالهای 1959 به صورت انجمن رسمی دائر نمود . جی هان جی هاپکیدو را با سرعت در بیشتر کشورهای جهان رشد داد و سبک او به نام خودش ثبت شد . (Dea han hapkido) که (Dea)به معنای حروف الفباء کره می باشد : (han) به معنای اسمش بود . چویی یونگ سول choi yongsul استاد بزرگ چویی یونگ سول در روستایی در یونگ – دانگ (yong- dong) متولد شد . حدود 8 سال داشت که با یک تاجر ژاپنی آشنا شد . او و همسرش فرزندی نداشتند بنابراین چویی را به ژاپن بردند . در آن زمان چویی حدود 8 سال داشت . آنها برای بدست آوردن او بسیار تلاش کردند . زیرا او کودک خوبی بود . خانواده او از عهده مخارج او بر نمی آمدند . او به ژاپن برده شد ولی معترض و گریان ولی در نهایت تسلیم شد . بعد از رسیدن به ژاپن چویی به اُساکا (Osaka) به تنهایی سفر کرد و در آنجا 2 سال پیش بودایی ها ماند زمانی که تصمیم داشت مسیر خود را برای ادامه زندگی انتخاب کند تصاویر هنرهای رزمی را بر روی دیوار مشاهده کرد و بعد از آن که Tekeda او را به فرزندی پذیرفت او با هنرهای رزمی آشنا شد و استاد چویی ده سال در ژاپن زندگی کرد . بعد از بازگشت به کره در Taegu مستقر شد که یک باشگاه کره ای بود و خانه ی او نیز شد بعد از آن نام ورزش را هاپکیدو نهاد و در سال 1986 در گذشت . بعد از او شاگردانش فدراسیون های هاپکیدو را تشکیل دادند ولی او فقط دارنده دان ده بود .

بنیان گذار GHF گراند مستر هان (GM Han) داستان خود را شروع می کند : " من در جنوب کره در روستایی در کان جین (Kanjin) در پنجم اگوست 1954 متولد شده ام . من هاپکیدو را در 1965 شروع کردم . اولین مربی من سانگ کنگ (sungkang) دارنده دان 9 کمربند مشکی بودند . جی ام لی (GM Lee) هم اکنون در اسپانیا زندگی می کند . اولین کمربندم را در سال 1967 از او دریافت کردم . استاد بزرگ (گرند مستر) من می یانگ جی نام (myong Jae nam) بود . استاد می یانگ بنیان گذار هاپکیدو بود , او نیز دایی من بود . در آن زمان ها , در اوایل این که من هاپکیدو کار می کردم , تمرین کردن بسیار دشوار بود , تمرینات بسیار ابتدایی بودند . در آن روزها فنون بیشتر ضربات پا و مشت بودند . استاد لی (Lee) مربی بسیار سخت کوشی بودند . در دوران دبیرستان من کمربند مشکی دان 2 را در تکواندو دریافت کردم ولی بزرگترین عشق من همیشه هاپکیدو بوده است . به خاطر دارم که ما هر روز از ساعت 16 تا 18 از دوشنبه تا یکشنبه کار می کردم و یکشنبه ها برای ما تعطیل نبود . همه ی مردان کره ای باید به خدمت اجباری در ارتش کره بروند . من نیز به خدمت رفتم در سال 1975 و به بخش 28 توسط جیونگ جی دو (Gyeongji) منتقل شدم . پست من در آن قسمت پاسبانی محدوده غیر نظامی مناطق مرزی بود . این سرویس بسیار خشن و سخت گیر بود و معتقد بودند که سرباز در راه وظیفه خود حتی باید جان بدهد و در نیروی زمینی اجباراً باید تکواندو یاد می گرفتیم . بعد از خدمت من به اینچون در سئول (Inchon-Seoul) رفتم . جایی که اولین باشگاه خود را باز کردم , برای ایجاد باشگاه خصوصی داشتن کمربند مشکی دان 4 الزامی بود . در ابتدا من در باشگاه خود تمرین می کردم . در 1978 در حدود 100 باشگاه هاپکیدو وجود داشت و می شد گفت که هایکیدو کمی رشد کرده است . در ابتدا بسیاری از اساتید هاپکیدو برای دیدن باشگاه و کار من به آنجا می آمدند . مانند بسیاری جاها و بسیاری افراد من نیز با اشخاص بدی برخورد کردم که برایم مشکل ساز شدند ولی من هیچ وقت نترسیدم . من دوستان بسیاری نیز داشتم و باشگاه من در آکادمی پلیس دایر بود که پسر عمه من در آنجا رئیس بود . در این زمان من سخت کار می کردم جهت ترویج هاپکیدو در کره . در سال 1981 به جوسیتی (Jucity) رفتم و باشگاه جدیدی در آنجا دایر کردم و در آنجا شروع به آموزش آمریکایی ها کردم , در ابتدا به سربازهای آمریکایی آموزش می دادم , بعد ها آمریکایی های دیگری هم به من پیوستند و شروع به یادگیری هاپکیدو پیش من کردند , به خاطر دارم که سربازان آمریکایی شاگردان خوبی بودند , آنها اشتیاق بسیاری برای یادگیری داشتند و به سختی تمرین می کردند و علاقمند به تکنیک ها بودند و بسیاری از آنها در طول خدمت خود کمربند سیاه دریافت کردند , مطلع هستم که چند تن از آنها هم اکنون در گراد ملی اُکلاهاما (Oklahoma) هستند . همیشه بین KHF و فدراسیون IHF مشکل ساز بوده است , تا زمانی که دولت کره تصمیم به شکست و برکناری آنها گرفت و این کار را نیز کرد . زمانی که این اتفاق افتاد نگاه اساتید بزرگ آن ورزش به سمت ما برگشت و این زمانی اتفاق افتاد که تلویزیون کره با من و شاگردانم در حالی که مشغول تطهیر روح و جان در آب یخ بودیم (به طریقه سنتی) مصاحبه کرد . این وضع و این اشاره باعث شد اساتید IHF برای دفاع از خود تشویق شوند و فدراسیون خویش را سرپا نگاه دارند . مشکلات بسیاری در فدراسیون بود و من همچنان به ترویج و رسیدن به بهترین حالت مشغول بودم و تلاش می کردم . در 1989 من به عنوان دبیر IHF انتخاب شدم به همین دلیل ترجیح دادم به سئول (Seoul) برگردم جهت کار کردن به عنوان ریاست IHF و در 1990 من سئومیونگ (Seo myeongsoo) را ملاقات کردم که در اتحادیه کمیته فنی تکواندو و اروپا کار می کرد . از من دعوت شد برای رفتن به اروپا و کمک به او برای سمینارهای هاپکیدو . زمانی که سمینارها را در اروپا هدایت می کردم فرصت پیدا کردم که با مربیان تکواندو ملاقات کنم که بسیاری از آنها خواهان یادگیری هاپکیدو شدند . در 1992 بود که من استاد چو وون سوپ (chowoonsup) را برای اولین بار در کره ملاقات کردم در همان سال من کمربند سیاه دان 8 را در هاپکیدو از استاد بزرگ برای ترویج هاپکیدو در دنیا دریافت کردم . خوب , برگردیم به اولین دیدار با استاد چو (cho) . او می خواست در مورد هانکیدو (hankido) بیشتر بیاموزد . هانکیدو هنر رزمی جدیدی بود که استاد یانگ (young) پایه گذاری کرده بود . من تا سال 1993 دبیر عمومی IHF بودم . بعد از این مدت باشگاه هاپکیدو جدیدی در سئول باز کردم . سه سال بعد تصمیم گرفتم IHF را ترک کنم . زمانی را قبل از آخرین تصمیم صرف کردم و در نهایت IHF را با احترام ترک کردم . زمانی که IHF را ترک کردم به فکر یک فدراسیون جدید افتادم , جایی برای ترویج فنون مدرن , می دانید که بدون ترویج و تبلیغ سرانجام هر هنری خواهد مرد . سال 1997 سال مهمی برای من بود . در آن سال فدراسیون بازی های هاپکیدو را دایر کردم و در همان سال کمربند مشکی دان 9 را برای کار در هاپکیدو و پایه گذاری WHGF دریافت کردم . بسیاری از مربیان و شاگردان من در کره و خارج از کشور برای ترویج WHGF (فدراسیون جهانی بازی های هاپکیدو) همکاری کردند . در همان سال برنامه ای برای فلسفه و فنون بازی های هاپکیدو تهیه کردم و برنامه های ویدئویی هم تهیه کردم . دلیل پایه گذاری WHGF این بود که هاپکیدو در طول مشکلات داخلی از هم گسیخته شده است و به صورت فدراسیون های مختلف درآمده است و دارای یک جریان آهسته است . می خواستم یک نقطه مشترک ایجاد کنم , بازی هایی که در آن همه بتوانند یکدیگر را حتی از فدراسیون هیا مختلف ملاقات کنند جایی که تمام هاپکیدو کارها هنر خود را به نمایش بگذارند . در آن بازی ها می توانستیم همدیگر را ببینیم و دوستی های از دست رفته را بازیابیم و نظرات جدید در مورد هاپکیدو را دریافت کینم . بنابراین هدف اصلی WHGF , جمع شدن در کنار هم , مکانی برای دیدار , دریافت نظرات جدید و همچنین برای سازمان دهی تکنیک ها , ما سه تا از این بازی ها در طول بنا شدن WHGF داشتیم که بسیار موفق بودند . این بازی ها فقط برای کره ای نبودند , بسیاری از هاپکیدو کارهای دیگر نیز به آنجا می امدند . اولین بازی در 1998 برگزار شد . دومین بازی در 1999 برگزار شد و سومین بازی در سال 2000 , در سال 2001 بازی برگزار نشد , زیرا در سازمان مشکلاتی به وجود آمد . بازی های این سال در اگوست برگزار خواهد شد , این مسابقه چهارم خواهد بود . در این سال سبکهای رزمی دیگر نیز به جز هاپکیدو شرکت خواهند کرد . مانند سان مودو , هان مودو , من بسیار هیجان زده بودم زیرا این اولین بار بود که از هنرهای رزمی دیگر برای شرکت در بازی ها دعوت می کردیم و اوقات بسیار خوبی برای همه می شد . نه تنها فقط برای شرکت کننده ها بلکه برای دیگران که ببینند ما به خوبی با یکدیگر همکاری می کنیم . امسال ما سعی خواهیم کرد که مسابقات اروپایی در اکتبر داشته باشیم . امیدوارم همه با هم بتوانیم در کنار هم هنر خود را به نمایش بگذاریم و راز تکنیکهای خود را به یکدیگر نشان دهیم . می خواهیم تکنیک ها را به نمایش بگذاریم تادیگران بتوانند ببینند و آنها را یاد بگیرند . همچنین می خواهم انقلابی در تکنیکها ایجاد کنیم . بزرگترین آرزوی من این است که فدراسیون های هاپکیدو به یک فدراسیون واحد تبدیل شوند و در اینترنت قرار بگیرند که از این طریق بتوان افکار را مبادله کرد . در کره من اولین کسی بودم که هاپکیدو را معرفی کردم و این بر می گردد به 1997 که 2 سایت Taekwando.co.kr و Hapkido.co.kr را ایجاد کردم که امروزه بسیار پرطرفدار است . و این راه فرصتی بود برای دادن اطلاعات و گرفتن نظرات , من بسیار سخت کار کردم تا افراد را دور هم جمع کنم در 1999 من دیداری با بسیاری از بنیان گذاران در سئول داشتم که افراد زیر بودند . استاد بزرگ لیم , دونگ کیو , (جیونگ دنگ) استاد بزرگ چونگ (جونگ) (تیک یون) استاد بزرگ سی اُل جاک آن ( سان مودو) استاد بزرگ دکتر کیم هی یانگ (هان مودو) استاد بزرگ کنگ یونگ سون ( کان مودو) استاد بزرگ می یانگ یونگ یون ( هی جون موسول) استاد بزرگ پارک نُه وُن ( مویودنگونگ)